นุ้ย สุวีณา อาร์สยาม
ชื่อ นางสาว วีณา อำภัยทอง
วัน เดือน ปี เกิด วันอังคาร ที่ 15 มิถุนายน 2526
สูง 163 ซ.ม.
น้ำหนัก 53 กก.
การศึกษา นักศึกษาคณะมนุษศาสตร์ เอกสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยรามคำแหง
คติประจำใจ “อุปสรรคทำให้เรารู้ค่าของความสำเร็จ”
ความสามารถพิเศษ รำมะโนราห์ เป็นพิธีกร จัดรายรายวิทยุ
นุ้ยมีความฝันอยากเป็นนักร้องตั้งแต่เด็กๆ ซึ่งเหตุและปัจจัยต่างๆที่หล่อหลอมให้นุ้ยเป็นคนรักในเสียงเพลงคือ “แม่” เนื่องจากตอนเด็กๆ (ประมาณ 4 ขวบ) ทุกครั้งที่พ่อกับแม่จะต้องไปอยู่ต่างจังหวัดเพื่อรับจ้างกรีดยาง ท่านจะต้องพานุ้ยไปอยู่ด้วยเสมอ นุ้ยจึงมีโอกาสได้อยู่กับแม่มากกว่าพี่น้องคนอื่นๆ แม่เป็นคนรักในเสียงเพลงมากและแม่เองก็เคยมีความฝันอยากเป็นนักร้องลูกทุ่ง “เราสองคนจึงมีความฝันอันเดียวกัน” ตอนเด็กแม่ชอบร้องเพลงให้นุ้ยฟังและชอบสอนนุ้ยนร้องเพลง วันหนึ่งมีงานประกวดร้องเพลงแถวบ้าน นุ้ยบอกแม่ว่า นุ้ยอยากเป็นนักร้อง และอยากไปประกวดร้องเพลง แม่ดีใจมากจนน้ำตาซึม ตอนนั้นนุ้ยไม่รู้หรอกว่าทำไมต้องดีใจขนาดนั้น (แต่พอโตขึ้นนุ้ยจึงรู้เหตุผลที่แม่น้ำตาซึม แม่บอกว่า วันที่นุ้ยเดินมาบอกแม่ว่าอยากประกวดร้องเพลง เป็นวันที่แม่ดีใจที่สุด เพราะมันทำให้แม่มองเห็นตัวเองตอนเด็กๆ และแม่รู้ว่านุ้ยจะเป็นคนมาสานต่อความฝันของแม่ให้สำเร็จ) นุ้ยจำได้ว่าตอนนั้นแม่ตั้งใจสอนนุ้ยร้องเพลงมาก แต่ด้วยสภาพที่พักอาศัยของเราในขณะนั้นไม่ค่อยอำนวยต่อการซ้อมร้องเพลงของเราเท่าไหร่นัก เพราะนอกจากจะไม่มีไฟฟ้าใช้แล้ว ที่ที่เราพักอยู่เป็นห้องแถวซึ่งเป็นที่พักสำหรับคนงานที่มารับจ้างกรีดยางเช่นเดียวกับเรา ซึ่งทุกคนจะต้องเข้านอนพร้อมกัน เมื่อถึงเวลากรีดยาง หัวหน้าคนงานก็จะมาเคาะระฆังให้ทุกคนตื่นไปกรีดยาง แม่จึงรู้สึกเกรงใจกลัวหนวกหูคนข้างๆ ทุกคืนที่แม่สอนนุ้ยร้องเพลงแม่จะลุกมาจุดตะเกียง และเราก็เดินจูงมือกันไปที่โกดังเก็บยางซึ่งเปลี่ยวและมืดมาก ตอนนั้นนุ้ยไม่รู้สึกว่าน่ากลัวเลย กลับรู้สึกมีความสุขและอบอุ่นมาก จำได้ว่าเพลงที่แม่สอนนุ้ยร้องบ่อยๆ คือเพลงนักร้องบ้านนอกและเพลงสยามเมืองยิ้ม ของแม่ผึ้ง พุ่มพวง ดวงจันทร์ ภาพเหตุการณ์ในตอนนั้งยังคงอยู่ในใจนุ้ยตลอดเวลา ทุกครั้งในยามที่นุ้ยท้อกับการที่จะต้องเดินตามล่าฝันของตัวเอง นุ้ยก็จะได้ภาพในคืนนั้นมาเป็นแรงหล่อเลี้ยงหัวใจของนุ้ยเสมอ
